Lieve schatzoeker,
Is je schatkist een beetje lekker gevuld? Met grote glimmende dingen waarvoor je keihard door lagen tegenzin, weerstand en twijfel hebt moeten bikken. Of die enkele pracht die gewoon op het pad lag, klaar voor het oprapen. Mag ook wel eens een keer hè.
Als het je nog niet was opgevallen, ik hou van metaforen. En van mijn vrouw. Maar dat is een ander verhaal.
De schatzoeker is voor mij iemand die de moeite en moed toont om alles wat het leven biedt te onderzoeken op waar het fonkelt. Welke, wellicht verscholen, rijkdom er onder de oppervlakte ligt. Of iets nou heel mooi of best een beetje pijnlijk is, als we niet de moeite doen om er echt naar te kijken gaat de rijkdom van zoveel wat we meemaken totaal verloren. Dan denderen we maar een beetje voort.
Ik ben sinds een paar jaar actief de schatten van het leven gaan opzoeken en vul mijn kistje met hard verworven fonkelende pracht. Het beste moment voor mij om dat te doen zijn de donkerste weken van het jaar. Lekker binnen blijven, veel lieve mensen zien, lekker eten, spelletjes doen en reflecteren op het leven. Wat wil je nog meer!?
In die periode kijk ik terug en vooruit: ik put uit wat ik allemaal heb mogen meemaken om krachtige beslissingen te nemen over waar ik naartoe ga.
Nee mensen, geen halfbakken voornemens maar doorleefde en gefundeerde keuzes.
En ja, ook ik wil wel wat minder dit en wat meer van dat. Wat minder kilo’s en wat meer geld bijvoorbeeld. Daarin ben ik niet veel anders dan veel anderen. Alleen weet ik ook dat er onder die verlangens meer te halen is dan de oppervlakkige constateringen die in momenten van onzekerheid en stress opkomen. De echte schatten zijn te vinden onder die oppervlakte en die zeggen altijd veel mooiere dingen. Woorden die niet gaan over een eindpunt, maar over je inzet en het proces.
Want waar ik eigenlijk vooral vanaf wil is het idee dat het nooit genoeg is en dat ik niet genoeg ben. Dus ik zoek mijn schatten. Als je wil kan je met me meedoen.
Bedankt voor je aandacht en tot volgende maand.
Joris
Schatten van je coach
Cannery Row van John Steinbeck - Boeken zijn voor mij schatten en deze helemaal. Ik vond deze parel in een ruil bieb op reis en heb me kapot gelachen en een traan gelaten om dit verhaal vol ontroerende menselijkheid.
De hoofdpersonen zitten vol goede bedoelingen, maar het komt er nooit echt uit zoals het bedoeld is. De geloofwaardige karakters, de rijkelijk beschreven context van een straatarm vissersdorp, de humor, de pijnlijke herkenning. Prachtig!
Poetry unbound - Podcast & boek - Deze podcast heeft niet voor niets een perfecte vijf sterren waardering van een kleine 2.000 luisteraars.
Format: er wordt iedere aflevering 1 gedicht voorgedragen, een minuut of tien besproken en dan opnieuw voorgedragen. De presentator is eerlijk gezegd een grote inspiratie voor mij.
Hieronder een van de parels uit de inmiddels zes seizoenen.
Bedankt voor je aandacht. Ik hoop dat je iets uit deze brief haalt wat een positieve invloed op je leven heeft. Als je nog niet weet wat, doe dan gewoon even iemand bedanken voor hun rol in je leven dit jaar. Geloof me, you’ll love it :)
Tot volgende maand,
Joris